cultuur & Historie
Plantage Peperpot bevindt zich in het district Commewijne en ligt aan de rechteroever van de Surinamerivier. De plantage is aangelegd door de Engelsen en is een van de oudste plantages uit de Surinaamse geschiedenis. De plantage bestond al voordat de Zeeuwen in 1667 Suriname op de Engelsen veroverden
De naam Peperpot is waarschijnlijk afgeleid van de soep die men na het werk op de plantage at. Men ging dan rond een kappa zitten en maakte een soep klaar. Deze soep heette peprewatra. Peper (pepre) was een hoofdbestanddeel van de soep. Vandaar de naam Peperpot.
In de bloeiperiode werkten er gemiddeld zo’n 126 slaven op een plantage. Iets meer dan de helft werkte als veldslaaf. Een veldslaaf bewerkte gemiddeld 1 hectare koffiebomen en produceerde ongeveer 300 kg koffie per jaar.
Het leven op de plantages was erg zwaar. De slaven werkten zes dagen per week en in de oogsttijd vaak ook ‘s nachts. De vrouwen werkten in bedompte koffieloodsen. Het zwaarste werk was het graven en jaarlijks uitbaggeren van waterwegen. Dit werk werd alleen door volwassen mannelijke slaven gedaan.
Doordat het werk zo zwaar was en de slaven werden gezien als een productiefactor waarop alleen het zakenrecht van toepassing was, was het sterftecijfer veel hoger dan het geboortecijfer. Omdat de slaveneigenaar wel een economisch belang had om de slaven in werkbare conditie te houden, werd er toch aandacht besteed aan voeding en gezondheid.
In de tijd van de emancipatie (1863) was Peperpot geen productieplantage meer. Er werkten op de kweekgrond nog 51 slaven. In 1863 kregen de slaven hun vrijheid. De plantage-eigenaren ontvingen een uitkering voor de vrijverklaarde slaven. Hierna namen loonwerkers of contractarbeiders hun plaats in.
De eerste contractarbeiders waren de Chinezen. Toen kwamen de Hindoestanen en daarna de Javanen. Ook kwamen er creolen uit het binnenland om te werken als contractarbeider.
De plantage Peperpot is pas sinds 1994 buiten gebruik gesteld. Op het laatst werd er citrus geproduceerd, met voornamelijk Javaanse loonwerkers. De voormalig voorman, de heer Felter woont nog steeds in de onderdirecteurswoning. De directeurswoning is volledig gerenoveerd en doet nu dienst als hotel/restaurant, Boutique Hotel Peperpot.
Het park wordt beheerd door de in 2009 opgerichte Stichting Peperpot Natuurbos. Doel van stichting is de bescherming van de natuurlijke biodiversiteit en het behoud van delen van de voormalige plantage als cultureel erfgoed. Een klein deel van Peperpot is ingericht voor educatie, recreatie en ecotoerisme.
Het secundair bos in het natuurpark, dat is ontstaan nadat eerder het oerbos voor plantageactiviteiten was gekapt, is rijk aan planten en dieren die men doorgaans alleen in het verre binnenland van Suriname aantreft.
